Her bebeğe doğumdan sonra rengarenk giysiler giydirirlerdi...Bize ise Siyah-Beyaz..
Ama bahanemiz vardı.. BEŞİKTAŞLIYDIK.
Annemiz , Babamız ilk onların adını söylememizi beklerken..Biz Siyahhh diye haykırdık.
Ama bahanemiz vardı...BEŞİKTAŞLIYDIK.
Okuldaki resimlerimiz hep renksiz olmuştu..Öğretmenlerimiz bize kızmıştı …
Ama bahanemiz vardı … BEŞİKTAŞLIYDIK..
Defterin kenarına köşesinde BEŞİKTAŞ yazardı…Azar işitirdik..
Ama bahanemiz vardı .. BEŞİKTAŞLIYDIK..
Üniforma üzerine forma giymek yasaktı..Aşk işte ne yaparsın..Biz giyerdik formamızı..
Ama bahanemiz vardı .. BEŞİKTAŞLIYDIK..
Devamsızlığımız çoktu..Belki maça gitmiştik..belki bir taraftar toplantısına..
Şehirimiz neresi olursa olsun ..
Bahanemiz vardı BEŞİKTAŞLIYDIK !
Maçtan bir sonraki gün..Arkdaşlarımızla konuşamıyor , tahtaya kalkamıyorduk..Sesimiz kısılmıştı…
Ama bahanemiz vardı BEŞİKTAŞLIYDIK !
Sevgilimizle buluşmamızı iptal etmiştik..Belkide bu ayrılma sebebi olmuştu bizim için
Dedik ya bir kere biz BEŞİKTAŞLIYDIK !
Hastaneye düşmüştük belki hastaydık..Bağırmak yasaktı hastanede ama ziyaretimize gelen arkadaşlarımız tezahuratlarla gelmişti hastaneye..Affedin bizi..
Ama bahanemiz vardı BEŞİKTAŞLIYDIK !
Paramız yoktu belki..ama bir taraftar grubundaydık..Bizi bekliyordu Beşiktaş orada..
Olsun varsın paramızı feda ettik…beklide bir gün yemek yemedik.. Açtık..
Ama bahanemiz vardı BEŞİKTAŞLIYDIK !
Ölmüştük söz verdiğimiz gibi Beşiktaş uğruna..Belki mezarlıkta bağırmak günahtı..ayıptı..Ama kardeşlerimiz tezahuratlarla gömmüştü bizi kara toprağa..
Affet bizi imam amca.. Bahanemiz var..
BİZ BEŞİKTAŞLIYIZ …..
DOĞARKENDE..
YAŞARKENDE..
ÖLÜRKENDE...
BİZ BEŞİKTAŞLIYDIK..
BİZ BEŞİKTAŞLIYIZ !!!!